(لطفابه ادامه ي مطلب برويد.)
غيبت دراز مدت يا غيبت کبري و نيابت عامه
اين
دوره بعد از زمان غيبت صغري آغاز شد ، و تاکنون ادامه دارد .اين مدت دوران
امتحان و سنجش ايمان و عمل مردم است . در زمان نيابت عامه ، امام ( ع )
ضابطه و قاعده اي به دست داده است تا در هر عصر ، فرد شاخصي که آن ضابطه و
قاعده ، در همه ابعاد بر او صدق کند ، نايب عام امام ( ع ) باشد و به
نيابت از سوي امام ، ولي جامعه باشد در امر دين و دنيا . بنابراين ، در
هيچ دوره اي پيوند امام ( ع ) با مردم گسيخته نشده و نبوده است . اکنون نيز
، که دوران نيابت عامه است ، عالم بزرگي که داراي همه شرايط فقيه و
داناي دين بوده است و نيز شرايط رهبري را دارد ، در راس جامعه قرار مي گيرد
و مردم به او مراجعه مي کنند و او صاحب " ولايت شرعيه " است به نيابت از
حضرت مهدي ( ع ) . بنابراين ، اگر نايب امام ( ع ) در اين دوره ، حکومتي را
درست و صالح نداند آن حکومت طاغوتي است ، زيرا رابطه اي با خدا و دين خدا و
امامت و نظارت شرعي اسلامي ندارد . بنابر راهنمايي امام زمان ( عجل الله
فرجه ) براي حفظ انتقال موجوديت تشيع و دين خدا ، بايد هميشه عالم و
فقيهي در راس جامعه شيعه قرار گيرد که شايسته و اهل باشد ، و چون کسي - با
اعلميت و اولويت - در راس جامعه ديني و اسلامي قرار گرفت بايد مجتهدان و
علماي ديگر مقام او را پاس دارند ، و براي نگهداري وحدت اسلامي و تمرکز
قدرت ديني او را کمک رسانند ، تا قدرتهاي فاسد نتوانند آن را متلاشي و
متزلزل کنند . گر چه دوري ما از پناهگاه مظلومان و محرومان و مشتاقان -
حضرت مهدي ( ع ) - بسيار درد آور است ، ولي بهر حال - در اين دوره آزمايش -
اعتقاد ما اينست که حضرت مهدي ( ع ) به قدرت خدا و حفظ او ، زنده است و
نهان از مردم جهان زندگي مي کند ، روزي که " اقتضاي تام " حاصل شود ، ظاهر
خواهد شد ، و ضمن انقلابي پر شور و حرکتي خونين و پردامنه ، بشريت مظلوم
را از چنگ ظالمان نجات خواهد داد ، و رسم توحيد و آيين اسلامي را عزت
دوباره خواهد بخشيد .