(لطفابه ادامه ي مطلب برويد.)
قرآن و حضرت مهدي ( ع )در قرآن کريم درباره حضرت مهدي و ظهور منجي در آخر الزمان و حکومت صالحان و پيروزي نيکان بر ستمگران آياتي آمده است از جمله : " ما در زبور داوود ، پس از ذکر ( = تورات ) نوشته ايم که سرانجام ، زمين را بندگان شايسته ما ميراث برند و صاحب شوند " . حضرت امام محمد باقر ( ع ) درباره " بندگان شايسته " فرموده است : منظور اصحاب حضرت مهدي در آخر الزمان هستند . و نيز : " ما مي خواهيم تا به مستضعفان زمين نيکي کنيم ، يعني : آنان را پيشوايان سازيم و ميراث بران زمين " . بسم الله الرحمن الرحيم . انا انزلناه في ليله القدر ... ما قرآن را در شب قدر فرو فرستاديم . تو شب قدر را چگونه شبي مي داني ؟ شب قدر از هزار ماه بهتر است . در آن شب ، فرشتگان و روح ( جبرئيل ) به اذن خدا ، همه فرمانها و سرنوشتها را فرود مي آورند . آن شب ، تا سپيده دمان ، همه سلام است و سلامت . چنانکه از آيه هاي " سوره قدر " بروشني فهميده مي شود ، در هر سال شبي هست که از هزار ماه به ارزش و فضيلت برتر است . آنچه از احاديثي که در تفسير اين سوره ، و تفسير آيات آغاز سوره دخان فهميده مي شود ، اين است که فرشتگان ، در شب قدر ، مقدرات يکساله را به نزد " ولي مطلق زمان " مي آورند و به او تسليم مي دارند . در روزگار پيامبر اکرم ( ص ) محل فرشتگان در شب قدر ، آستان مصطفي ( ع ) بوده است . هنگامي که در شناخت قرآني ، به اين نتيجه مي رسيم که " شب قدر " در هر سال هست ، بايد توجه کنيم پس " صاحب شب قدر " نيز بايد هميشه وجود داشته باشد و گرنه فرشتگان بر چه کسي فرود آيند ؟ پس چنانکه " قرآن کريم " تا قيامت هست و " حجت " است ، صاحب شب قدر هست و همو " حجت " است . " حجت " خدا در اين زمان جز حضرت ولي عصر ( ع ) کسي نيست . چندانکه حضرت رضا عليه السلام مي فرمايد : " امام ، امانتدار خداست در زمين ، و حجت خداست در ميان مردمان ، و خليفه خداست در آباديها و سرزمينها ... " . فيلسوف معروف و متکلم بزرگ و رياضي دان مشهور اسلامي ، خواجه نصيرالدين طوسي مي گويد : " در نزد خردمندان روشن است که لطف الهي منحصر است در تعيين امام ( ع ) و وجود امام به خودي خود لطف است از سوي خداوند ، و تصرف او در امور لطفي است ديگر . و غيبت او ، مربوطبه خود ماست . "